Krijg jij wel eens feedback waar jij je niet in kunt vinden? Bijvoorbeeld wanneer je iemand bent die zich graag op de achtergrond houdt: “geef eens vaker je mening”. Of wanneer jij je juist graag mengt in een discussie: “je moet niet altijd haantje de voorste zijn”. Het kan pijnlijk en verwarrend zijn dat mensen het niet prettig vinden hoe jij te werk gaat. En wat moet je daar dan mee?
Het is in onze (werk)cultuur gewenst om dankbaar te zijn voor de gekregen feedback. Zodat jij jouw negatieve punten kunt opkrikken naar een volgend level. Vind jij dat ook?
Feedback kan super zijn wanneer het goed wordt gegeven, maar soms wordt het (onbedoeld of niet) als kritiek gegeven. Je wordt aangevallen op de persoon wie je bent, en daar moet je dan dankbaar voor zijn. En dan wordt er ook nog verwacht dat je er iets mee doet. Dus je moet jezelf gaan veranderen en je negatieve kanten onderdrukken. Maar wat als er in die “negatieve” kanten iets moois zit, een talent? Iets wat bij jou past en waardoor je kunt excelleren in je werk?
Hoe zonde is het dat je die talenten dan onderdrukt en onzichtbaar maakt voor jezelf en voor anderen? En dat alleen omdat anderen mensen last hebben van jouw manier van werken.
Ik raak daar dus heel geïrriteerd van! Want soms zijn de dingen waar je kritiek op krijgt juist de dingen die goed bij jou passen. En waar jouw talenten in verscholen liggen die je misschien nog niet kende. Talenten die nooit de ruimte kregen, want ze werden niet geaccepteerd en je moest ze onderdrukken. Oh man, wat een zonde!
Dus vraag jezelf de volgende keer als je feedback krijgt af: is dit waardevolle feedback waar ik van groei? Of ga je er een eigenschap van jezelf mee onderdrukken? En dat alleen omdat de feedbackgever last van jou heeft, omdat diegene gewoonweg anders is dan jij?
Soms is een vriendelijke lach genoeg na gegeven “feedback” en dan ga je door met de dingen waar je goed in bent én wat bij jou past! Whoop whoop!
Nieuwsgierig naar jouw talenten? -> Kom achter jouw talenten